Berichten over vluchtelingen

Immigratie en bevolkingsgroei. Het zijn onderwerpen die door de polemieken over de Corona-crisis naar de achtergrond verdrongen zijn. Maar niet voor lang; de Wit-Russische dictator Lukashenko herinnert Europa hardhandig aan haar achilleshiel. Hoe combineer je de Europese focus op mensenrechten met het begrenzen van asielmigratie?

De situatie op het wereldtoneel is volop in ontwikkeling. Wat betekent dit voor het kleine Nederland? Voor onze veiligheid en internationale invloed moeten wij het vooral hebben van samenwerking, bijvoorbeeld binnen het NAVO-bondgenootschap en de Europese Unie. De vruchtbare samenwerking binnen de EU is echter steeds minder vanzelfsprekend. Bij de verschillende crises van afgelopen jaren – de eurocrisis, vluchtelingencrisis en het Brexit-debacle – bleek dat het draagvlak voor Europese samenwerking kwetsbaar is. En daarmee is ook Nederland kwetsbaar. Onze toekomst en belangen zijn nauw verweven geraakt met die van de EU. Nederland is gebaat bij een stabiele, sterke Unie met groot draagvlak onder burgers.

Er is een hoopvol en verbindend verhaal te vertellen over migratiebeleid. WI-onderzoeker Laurens Wijmenga ging met ngo's en hulpverleners in gesprek over de oorzaken van migratie, en ontwaarde, naast dilemma's, ook hoopvolle inzichten. In zijn nieuwste essay dringt hij aan op een rechtvaardige orde, gebouwd op een evenwichtig Europees migratiebeleid, een structurele aanpak van armoede en conflicten, realisme en een langetermijnvisie. 

Tim is boos op zijn moeder, omdat ze niet gescheiden is van zijn gewelddadige vader. Door een breuk met vader had moeder hem kunnen beschermen tegen diens grillen. ‘Dit gaat te ver, hier haal ik je vandaan’. Maar zo ging het niet. Tims grote vraag is: ‘Mama, waarom had je de ballen niet?’

De mensenonterende situatie in Moria en de reactie hierop van het kabinet heeft geleid tot veel kritiek op de ChristenUnie-fractie. Zowel van binnen als buiten de partij dezelfde kwalificaties: onbarmhartig, ontoereikend en onchristelijk. Niet alleen het team van Gert-Jan, maar wij als ledenpartij moeten ons dit aantrekken.

Soms schaam ik me ervoor om Nederlander te zijn. Waar in Griekenland kinderen zonder ouders, onderdak en uitzicht op een toekomst hutje en mutje in schamele tentjes verblijven, discussiëren de Nederlanders over het binnenhouden van ouderen en kwetsbaren zodat onze jongeren niet te veel onder de coronamaatregelen hoeven te lijden.

Ik maak me zorgen om Forum voor Democratie. Afgelopen weekend hield die partij haar congres. Frisse jeugdige heren en dames, een zeer goedgevulde zaal, met op-het-randje-van-onfrisse ideeën.

De Europese verkiezingen zijn geen ver-van-ons-bed-show. En ze staan voor de deur. Gelukkig beloven de peilingen veel goeds voor onze CU-gelederen. Tuurlijk, van beloften en sympathie alleen groeien de zeteltjes niet, maar het bijbehorend warme gevoel is in deze koude maanden best welkom. Helemaal omdat de rillingen me over het lijf lopen als ik denk aan wie het Europese bestuurseiland Brussel in de kou laat staan.

Als je een baan op minimuminkomen krijgt vanuit de bijstand, ga je er financieel niet altijd op vooruit. Ik ken veel met vluchtelingen die in 2015 vanuit Syrië en Eritrea naar Nederland zijn gekomen. Na een verblijf van ruim een jaar in het AZC hebben ze een verblijfsvergunning gekregen en leren nu de taal.  De meeste vluchtelingen willen niets liever dan een fulltimebaan of een eigen bedrijf. Maar ze moeten eerst stil zitten en wachten. ‘Wachten’ is zo ongeveer het eerste Nederlandse woord dat ze leren.