“Hermen, ik ga staken!” Ik schoot in de lach toen Gerrit ’s morgens vroeg belde. Dat heb je met koeienboeren die er ’s ochtends vroeg al een halve dag op hebben. We spraken elkaar geregeld. Hij is een echte voorloper in de omslag naar kringloopboeren en altijd positief. Als er één is die er alles aan doet om zijn stikstofuitstoot te verlagen is het Gerrit wel.

Foto: Folkert Rinkema

Laurens Wijmenga schreef voor het Wetenschappelijk Instituut een essay over welvaartsverdeling. Daarin pleit hij voor een herwaardering van de rol van lokale gemeenschappen bij het bestrijden van ongelijkheid. Bijvoorbeeld door het introduceren van een basisinkomen voor gemeenschappen: een regelvrij bedrag dat ten goede komt aan initiatieven die zich inzetten voor de gemeenschap. En door een royale premie voor vrijwilligerswerk ten dienste van de gemeenschap.

Foto: Folkert Rinkema

 Het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie publiceert vandaag een nieuw essay, over klimaatverandering. De wereld staat voor een immense uitdaging. Het klimaat verandert door menselijk handelen, en het wordt elke dag duidelijker dat we daar wat tegen moeten doen. Het klimaatvraagstuk gaat zowel over de omgang met de aarde als over de omgang tussen mensen onderling, twee thema’s die bij uitstek christenen aan het hart gaan.

Droogte. Tekort aan water. Een probleem dat zo oud is als de mensheid! Denk aan tal van Bijbelse verhalen, bijvoorbeeld over conflicten tussen herders over hun waterputten. Of neem in het hier en nu de gigantische dammen die worden gebouwd met dramatische gevolgen voor landen aan de benedenloop van de rivier. Water was en is in onze wereld van levensbelang en kan dus zomaar tot diepe conflicten leiden.

Verdroging en vernatting zijn twee kanten van dezelfde medaille, beide samenhangend met de opwarming van de aarde en de extreme weersomstandigheden die daar het gevolg van zijn. Deze klimaatverandering trekt zich niets van grenzen aan. Daardoor krijgt deze problematiek ook steeds meer een internationaal karakter, met de mogelijke conflicten die daar het gevolg van zijn. Het vergroten en internationaal delen van onze kennis over deze zaken is daarom cruciaal. De doelstellingen van de EU Green Deal bieden daarvoor een framework. Het is daarom van essentieel belang dat in de kabinetsformatie expliciet aandacht wordt gegeven aan de internationale dimensie van deze problematiek. In dit artikel wil ik aan de hand van een casus het belang daarvan aantonen: de aanleg van de Grand Ethiopian Renaissance Dam (GERD) in het stroomgebied van de Nijl. Dit is het eerste internationale waterconflict waarbij een beroep op de Veiligheidsraad is gedaan om er een uitspraak over te doen. De Europese ervaringen met grensoverschrijdend waterbeheer kunnen in dit soort zaken een nuttige rol vervullen.

Ondanks het feit dat in mei 2021 door het KNMI het signaal werd afgegeven dat de droogte voorbij was, blijkt de achterliggende problematiek veel structureler dan zo’n mededeling suggereert. Het tij kan dan ook zomaar weer keren. De 17e  juni 2021 bleek de warmste 17e  juni ooit in Nederland gemeten. Nog geen maand later wordt het nieuws gedomineerd door de overstromingen in Zuid-Limburg, België en Duitsland. Tot nog toe lijkt 2021 de reeks van droge jaren te doorbreken, maar daarmee zijn de problemen nog lang niet opgelost.

Sigrid Kaag vergeleek de ChristenUnie in juni met een roestige auto. Deze metafoor past echter beter bij de overheid. Het is aan de ChristenUnie om sámen met D66, VVD en CDA deze auto weer op de weg te krijgen. Daarbij moeten impopulaire maatregelen niet worden geschuwd.

Beste Remkes, Rutte en Kaag, kan de formatie misschien een tandje sneller? Want het laatste rapport van het IPCC vraagt dringend om actie. We zullen al moeten leren leven met 1,5 graden temperatuurstijging. Maar we koersen nu af op een stijging van meer dan twee graden. Als we een leefbare planeet willen nalaten voor de volgende generaties zullen we echt in een hogere versnelling moeten gaan.

In 2019 vertrokken en arriveerden bijna 500.000 vliegtuigen op Schiphol. Een groot deel naar bestemmingen op korte afstand. Alleen al naar Londen vertrokken voor de corona-uitbraak ongeveer 50 vliegtuigen per dag. Dat zijn meer dan 35.000 starts en landingen per jaar. Voor steeds meer van dit soort bestemmingen op korte afstand (tot 1250 kilometer) is de trein een goed alternatief.