Brussel en de buurman

Brussel en de buurman

Brussel en de buurman

17 december 2018 by Anil Kumar

De Europese verkiezingen zijn geen ver-van-ons-bed-show. En ze staan voor de deur. Gelukkig beloven de peilingen veel goeds voor onze CU-gelederen. Tuurlijk, van beloften en sympathie alleen groeien de zeteltjes niet, maar het bijbehorend warme gevoel is in deze koude maanden best welkom. Helemaal omdat de rillingen me over het lijf lopen als ik denk aan wie het Europese bestuurseiland Brussel in de kou laat staan.

Dagelijkse kost is het ondertussen. Van de breaking-news-feiten over het wel en wee van May tot geldverslindende Italiaanse primadonna’s. Van het vermaledijde, antidemocratisch gezag van Orbán tot de hevige discussies over Poolse rechters. En van de vervuilde Franse kust tot de aanslagen door ons vrede-op-aarde-bewakend Europa. Zowaar: Europa gaat, zo lijkt het, over alles.

Maar waar zal het tijdens deze verkiezingen nu echt over gaan? Over exits? Returns? Of juist over uitbreiding met landen als Albanië en Macedonië? Meer of minder geld naar structuurfondsen of toch misschien over meer of minder gezag van het Parlement? Noodzakelijke kwesties, maar waar zal de ChristenUnie het zelf over hebben? Als straks de lijsttrekkers hun top drie stellingen voor de stemwijzer indienen, moet het vanuit de ChristenUnie iets minder gaan over Junckerplannen, EMU-saldo of de Brexit. Met andere woorden: geen reactie op issues die toch wel aangekaart worden, maar onderscheidend zijn op onze thema’s.

Natuurlijk moeten we in de grote discussie de koers vasthouden. Kritisch cq. sceptisch zijn op EU-uitbreiding, menswaardige vluchtelingenopvang in de regio, respect voor wetgeving op lidstaatniveau en een stevig verweer tegen het groeiende begrotingsgetal van de EU. Maar ik bid vooral dat het dit keer vanuit ons over stemmen gaat die Brussel steevast negeert. Stemmen die letterlijk dichtbij zijn en precies verbeelden waar de EU het over moet hebben: problemen die niet ophouden bij een landsgrens.

Sta mij toe u aan die stemmen voor te stellen. De stem van Hayat, bijvoorbeeld. Rotterdamse moeder met 2 kinderen, achtergelaten in Marokko zonder papieren en rechten. Of André, de kleine aannemer die gebukt gaat onder verstikkende aanbestedingsregels. Of Raquel, 75 jaar en ondanks haar woensdagmiddagcursus Latijn niet in staat de Europese richtlijnen op de medische bijsluiter te begrijpen. En kent u Jeremy? Hij runt een startup die met zijn creatieve innovatie de wereld verandert, maar straks meer geld kwijt is aan fondsenschrijvers dan dat die exercitie hem oplevert.

Niet alleen bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar dus ook bij de Europese kan het uw buurman zijn. Zaak dus dat de ChristenUnie zich vooral richt op het dichterbij brengen van Brussel in gewone mensentaal en niet in de val loopt van de Brusseliaanse kretologie.

Anil Kumar is bestuursadviseur voor Richard de Mos in Den Haag, actief in de Indiase diaspora en houdt van spontane roadtrips.