We moeten onze verantwoordelijkheid nemen. Mede daarom stapten we vorig jaar opnieuw in een coalitie met VVD, D66 en CDA. ‘Aan ons mag het niet liggen’, nog zo’n krachtige motivatie. Wouter Jan de Graaf vroeg zich in november al af wat de prijs voor coalitiedeelname zou zijn. Net als hem probeerde ik het positief te bekijken. Want in een coalitie kun je veel voor elkaar boksen, ook als kleine partij met vijf zeteltjes. Na bijna een half jaar Rutte-IV vraag ik mij echter af: mag het eens wél aan ons liggen? Is het nog wel onze verantwoordelijkheid dit kabinet in stand te houden?

Voor Tweede Kamerverkiezingen stond in het EO-blad Visie een advertentie van de politieke partij Jezusleeft met de tekst: “Jezus ja, EU nee”. Dat verband maakte me nieuwsgierig, dus heb ik het partijprogramma opgezocht. Daar lees ik: “Jezusleeft ziet slechts één oplossing voor Nederland en de EU: de samenwerking zo snel mogelijk beëindigen, een Nexit.” De logica ontgaat mij. Het partijprogramma begint met deze zin: ‘Als programmapunt nummer 1 wil Jezusleeft Nederland bekend maken dat er maar 1 oplossing is: Jezus Volgen!’ Wacht even: dus als je Jezus gaat volgen, ben je vanzelf tegen de EU? Vergelijk dat eens met het partijprogramma van het CDA: “Wij kiezen voor een sterker Europa, dat zich richt op haar kerntaken. Veiligheid en economische stabiliteit zijn voor ons de belangrijkste taken van de Europese Unie.” Is dat tegen Jezus?