Berichten over Roel Kuiper

Christennetwerk GMV, het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie en Sensor houden vrijdag een congres om zich te bezinnen op de herziening van de Nederlandse verzorgingsstaat. Congresvoorzitter Roel Kuiper: ,,Naast het pannetje soep moeten we elkaar meer hulp en zorg gaan geven.''

In de auto tussen werk en huis luister ik doorgaans naar de radio. Is de televisie een spiegel van de samenleving, dan is de radio het klankbord. De reclameboodschappen maken dat wel duidelijk. Naast de mevrouw die een krant voor betrokken christenen aanprijst, zijn er tegenwoordig opvallend veel stemmen van verzekeraars en van de overheid. De datum van 1 januari nadert. Nederland krijgt dan te maken met een nieuw zorgstelsel, de levensloopregeling, de Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen. In 2006 volgt dan nog de Wet op de Maatschappelijke Ondersteuning.

De gebeurtenissen van de afgelopen maand hebben duidelijk gemaakt hoe diep de kloven zijn tussen bevolkingsgroepen in Nederland. Er is vaak gezegd dat de solidariteit in de samenleving onder druk staat. Daarbij werd doorgaans gedacht aan sociaal-economische verhoudingen. Nu wordt duidelijk hoezeer religieuze en culturele verhoudingen gekenmerkt worden door afstand en negatieve beeldvorming. Respect en onderlinge waardering blijken soms ver te zoeken. Nederland blijkt een verdeeld huis, burgers zien elkaar niet echt staan en de vrijheid elkaar geestelijk te verwonden wordt gekoesterd.

De moord op Pim Fortuyn heeft onze samenleving in heftige beroering gebracht. De schokgolven zijn nog niet weggeëbd. Zijn plotselinge dood heeft de aandacht voor zijn boodschap allen maar versterkt. Hij is martelaar geworden voor een nieuw soort politieke waarheid, die we nog steeds proberen te begrijpen. Seminars, boeken, congressen worden aan het ‘fortuynisme’ gewijd en de interpretatiedrift verheft deze moord een beetje tot onze ‘11 september’. Er is een roep om een nieuwe politiek en een nieuwe samenleving. Met welke onderliggende bewegingen hebben we hier te maken? Liggen er raakvlakken en verbindingen tussen nieuwe politiek en christelijke politiek?

Bart-Jan Spruyt van de conservatieve Burke Stichting heeft zijn bijdrage aan het congres 'Dienstbare Overheid' omgewerkt tot een artikel in het Nederlands Dagblad. Het lijkt me goed de gedachtewisseling ook van mijn kant voort te zetten. Het geeft de gelegenheid de door hem verwoorde conservatieve visie te vergelijken met de door mij verwoorde christelijk-staatkundige visie.

Van de verkiezingen kan nu al gezegd worden dat ze een breuklijn gaan vormen in onze politieke geschiedenis. Pim Fortuyn heeft dingen blootgelegd die door de gevestigde politiek niet zomaar weer bedekt kunnen worden. Het volk roept om veranderingen en deze roep zal zich ongetwijfeld vertalen in de verkiezingsuitslag. En wat dan? Er is een ‘nieuwe politiek’ nodig die weer principieel houvast geeft. Het lege pragmatisme van het poldermodel heeft de volkswoede gaande gemaakt en zal moeten worden afgezworen.

Oude massa-partijen, PvdA en VVD voorop, hebben in de gemeenteraardsverkiezingen geoogst wat zij hebben gezaaid. Zij hebben hun ideologie begraven, het pragmatisme omarmd, echte keuzes voor het algemeen belang vermeden (veiligheid, openbaar vervoer, zorg) en de burger politiek buitenspel gezet. De wraak van de ontevreden kiezer tekent zich nu af. Wat betekent dit voor de christelijke politiek? Haar winst in zetels was gering. Volgens dr. Roel Kuiper moet versterking van de christelijke politiek van binnenuit komen. Christenen moeten elkaar aansporen trouw te zijn aan christelijke idealen en die gezamenlijk uitdragen. Hij hoopt dat dat gesprek ook aan de eet- en koffietafels zal worden gevoerd.

Op 10 april vorig jaar aanvaardde de Eerste Kamer het wetsvoorstel dat actieve euthanasie in Nederland toestond. Toen kort daarop negatieve reacties uit het buitenland in de Nederlandse media doordrongen, zei minister Borst dat zij haar best wilde doen de euthanasiewet in het buitenland uit te leggen. Onlangs mocht ik getuige zijn van zo’n uitlegpoging tijdens de Duits-Nederlandse conferentie van politici en wetenschappers in Potsdam. Is Nederland in paarse ogen pionier en gids van de wereld, de Duitsers zien de Nederlandse opstelling als een wonderlijke ‘alleingang’ die geen navolging verdient.

De komende jaren zal de bezinning op de toekomst van Europa een nieuwe fase ingaan. Dat komt niet alleen door de invoering van de Euro – die ongetwijfeld nieuwe integrerende effecten zal hebben - of door het debat over de uitbreiding van Europa, maar vooral door de breed in Europa levende wens en behoefte nieuwe politieke visies voor Europa te formuleren. Europese leiders als Joschka Fischer, Lionel Jospin en Tony Blair hebben al pogingen gedaan nieuwe concepten voor Europa aan te dragen. Het ene na het andere rapport over de toekomst van Europa verschijnt. Het is de hoogste tijd om als ChristenUnie ook een traject van diepere bezinning over Europa in te gaan.

Op 10 april 2001 behandelde de Eerste Kamer het wetsvoorstel 'levensbeeindigend handelen en hulp bij zelfdoding'. Dit wetsvoorstel is door het kabinet betiteld als een 'sluitstuk' van de euthanasiewetgeving. In ieder geval is het een mijlpaal in een euthanasiediscussie die inmiddels als zo'n dertig jaar gevoerd. In het onderstaande artikel schetst Roel Kuiper, directeur van het WI, de hoofdlijnen in deze discussie, bezien vanuit christelijk oogpunt.