Berichten over klimaatcrisis
-
Gedeelde toekomst
12 december 2022
Afgelopen najaar was ik voor het eerst in Suriname, het land waar mijn ouders zijn geboren. Een prachtig land met ongerepte natuur, maar ook een land waar de sporen van het slavernijverleden nog overal zichtbaar zijn. Bijvoorbeeld de ooit prachtige houten koloniale panden, die er nu vervallen bijstaan.
Lees meer over "Gedeelde toekomst"
-
Voor een radicaal klimaatbeleid, uit liefde voor de schepping
28 juni 2021
God heeft ál Zijn schepselen lief. Niet alleen ons, welvarende, veelal witte mensen. Oók de mensen in het mondiale Zuiden, die nauwelijks hebben bijgedragen aan de klimaatcrisis, maar er wel nu al grote last van ondervinden. Oók vergeten (dier)soorten zoals de Bramble Cay-mozaïekstaartrat, uitgestorven door de klimaatcrisis.
Daarom moeten we ons juist als ChristenUnie hard maken voor een stevig klimaatbeleid. Geen gerommel in de marge, maar radicale verandering. Rechtvaardig, voor de hele Schepping. Zonder uitstel, want wij zijn de laatste generatie die de schade van de klimaatcrisis kan beperken.
Lees meer over "Voor een radicaal klimaatbeleid, uit liefde voor de schepping"
-
Wij moeten al ons handelen toetsen op Ecocide
21 juni 2021
Volgens Jan Steven Eilander is de stelling dat wij ‘de laatste generatie zijn die iets aan klimaatverandering kan doen’ een vorm van doemdenken die de ChristenUnie niet past. Wij mogen toch vertrouwen op God?
Voor mij staat niet ter discussie dat we mogen vertrouwen op God. Wel of en wanneer Hij aan ons vraagt om te handelen. Als wij, ondanks talrijke waarschuwingen ingegeven door Hem, niet handelen kan daardoor onherstelbare schade aan de schepping ontstaan. We moeten dan handelen, omdat het anders fout afloopt, én we mogen dat doen in vertrouwen op een goede afloop.
Lees meer over "Wij moeten al ons handelen toetsen op Ecocide"
-
Doemdenken over klimaat past ChristenUnie niet
14 juni 2021
Soms vormen twee woorden of het schrappen ervan het verschil tussen verantwoordelijkheid nemen in vertrouwen enerzijds en wanhoop en doemdenken anderzijds. Op het verkiezingscongres van januari stemde de ChristenUnie in met een hele stapel moties en amendementen, welke van het bestuur het preadvies “overnemen” gekregen hadden. Met de gezagsgetrouwheid die ons van oudsher past, stemde het congres in grote meerderheid voor het pakket.Eén amendement had echter nooit onderdeel van dat pakket mogen uitmaken en had wat mij betreft het predicaat “ontraden” moeten krijgen. Dit amendement schrapte slechts de woorden “misschien wel”. Maar daarmee veranderde het programma van een hoopvol realistische blik op de toekomst, in een onheilspellend verhaal dat appelleert aan een krampachtig maakbaarheidsstreven.
Lees meer over "Doemdenken over klimaat past ChristenUnie niet"