“Wolvenfokkerijen?” “Ja, wolvenfokkerijen. In Polen. En ik heb er bewijzen van!”

Het Eerste Kamerlid van de partij die ons land weer trots op zijn boeren wil laten zijn, is overtuigd. Er worden wolven met vrachtwagens naar Nederland gereden en hier losgelaten. “Wie zouden dat willen doen, en waarom?” Meewarig kijkt hij mij aan, verbaasd over zoveel wereldvreemdheid.

De man ziet er keurig uit in zijn blauwe kostuum met gestreken overhemd. Hij kijkt helder uit zijn ogen en overhandigt mij zijn kaartje met daarop zijn adresgegevens.

DING FLOF BIPS. Weet u het nog? Het ezelsbruggetje voor de euro in 2002. Ik ben van de DING FLOF BIPS-generatie zou je kunnen zeggen. Mijn eerste “salaris” als oppas kreeg ik uitbetaald in euro’s. De euro staat symbool voor de Europese Unie als transactioneel handelsproject, voor gemak voor veel consumenten en bedrijven. Het staat symbool voor een oppervlakkige vrijheid die ons weinig kost, maar vooral veel oplevert. Is vrijheid een vanzelfsprekendheid geworden?