Een gemiste kans
Een gemiste kans
19 april 2021
Henk Valk vindt dat taakspecialisatie niet ten koste mag gaan van de grondwettelijke hoofdtaken van de Nederlands krijgsmacht. Ik deel die opvatting voor zover het gaat om grondwettelijke taken zoals het ondersteunen van de overheid bij nationale rechtshandhaving en rampenbestrijding. Maar het is niet goed denkbaar hoe we zonder specialisatie invulling kunnen geven aan de andere grondwettelijke hoofdtaken: de verdediging van het eigen en bondgenootschappelijk grondgebied en de bescherming van de internationale rechtsorde.
Terecht merkt Debora Lassche op dat Nederland daarvoor te klein is en de dreiging waarmee we worden geconfronteerd te groot. We zijn aangewezen op onze bondgenoten en daarom moeten we onszelf ook bondgenoten tonen onder meer door ons te specialiseren in bepaalde taken. Die zorgt voor een doelmatige besteding van middelen en biedt bondgenoten de mogelijkheid om bijdragen te leveren op terreinen waarop zij excelleren.
De kern van Valks probleem met specialisatie ligt echter in zijn angst of onze bondgenoten wel te vertrouwen zijn. Ik ben van oordeel dat het juiste antwoord op deze angst niet moet zijn dat we ons achter de dijken terugtrekken. Integendeel, we moeten investeren in onze bondgenoten. En juist daaraan schort het. Terecht stelt de VS dat ook de andere NAVO partners hun bijdrage dienen te leveren. Nederland is nog steeds ver verwijderd van de 2%-BPB-norm die binnen de NAVO is afgesproken. Daarmee nemen we grote risico’s. Want het voedt het wantrouwen waarvoor Henk Valk beducht is, omdat we van klaploperij kunnen worden beticht. Ook in verkiezingsprogramma van de ChristenUnie ontbreekt het wat dat betreft aan ambitie. Ik had liever gezien dat er een amendement was aangenomen waarin de 2% voor de komende periode hard was vastgelegd. Een gemiste kans!
Het feit dat de vraag wordt opgeworpen of wij onze bondgenoten wel kunnen vertrouwen illustreert het succes van de Russische beïnvloedingsoperaties die tot doel hebben de EU en NAVO-bondgenoten tegen elkaar op te zetten en te verzwakken. Voeg daarbij de snelle opbouw van de Russische krijgsmacht en agressief Russisch optreden op de Krim en Oost-Oekraïne en de dreiging is duidelijk. De vraag is trekken we ons terug achter de dijken of investeren we in samenwerking binnen de EU en NAVO, niet alleen voor welvaart maar zeker ook voor onze veiligheid? Het antwoord spreekt wat mij betreft voor zich.
Frans Godschalk was onder meer politiek adviseur bij Defensie (2010-2020) en politiek assistent van minister Van Middelkoop 2007-2010.
Deze column is een reactie op de column van Henk Valk 'Voor een zelfstandige krijgsmacht' en de column van Deborah Lassche 'Alles zelf doen is een illusie'. Door deze columns faciliteert het WI het partijdebat. De onderwerpen van de columns zijn geinspireerd door de moties en amendenemten op het verkiezingsprogramma tijdens het laaste partijcongres. De columns zijn op persoonlijke titel.