Sinds een aantal jaren is de ChristenUnie een ledenpartij, met stemrecht en meer invloed voor leden. Een structuurwijziging die binnen de partij zijn democratische vruchten heeft afgeworpen. Neem vorige week: een digitale congresweek(!) waar bijna 200 amendementen op het verkiezingsprogramma werden besproken. Weinig partijen die dit niveau evenaren.

Toch lijkt er bij de ChristenUnie een verschil tussen democratie en debat. Democratie: betrokken leden die inhoudelijk meedenken, amendementen indienen of deelnemen aan huiskamergesprekken. Maar intern debat? Het gemiddelde ChristenUnie-congres is met muziek en interessante sprekers een warm bad voor iedereen met een blauw hart, maar het is geen forum waar heftig gedebatteerd wordt over de idealen van de partij.

Hetzelfde geldt voor het ‘publieke’ partijdebat. Ik kan mijn geen recent voorbeeld herinneren waarin prominente CU-leden lijnrecht tegenover elkaar stonden op een bepaald onderwerp, terwijl we een bont gezelschap hebben van conservatieven, progressieven, links, rechts en alles er tussenin. Als niet-prominent lid merk ik het ook bij deze WI-columns: likes en retweets als endorsement, maar - op een verdwaalde SGP’er na - weinig repliek.

Gezagsgetrouwheid en het mijden van de conflicten zit wel een beetje de ChristenUnie-cultuur. Hierin slaan we door - het mag best schuren binnen de partij. Dit kan prima zonder de unie te verliezen. Debat is nodig om elkaar en de partijtop scherp te houden. Denk aan ideologische thema’s, maar ook over concrete politieke keuzes post-Covid. Als kabinets- of oppositiepartij.

‘Het is te rustig in de partij’ zei partijvoorzitter Piet Adema bij zijn aantreden in 2013. Mede door initiatieven van het WI er meer debat is gekomen, maar wat mij betreft niet genoeg. Beste partijgenoten, laat van u horen!

Bas de Groot houdt zich bezig met privacy en data protectie, schrijft op persoonlijke titel en was in 2014 lijsttrekker voor ChristenUnie Amsterdam. Dit is zijn laatste maandagmiddagcolumn.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column van één van onze columnisten. Vorige week schreef Joëlle Gooijer de column 'Menselijke maat'. Tot volgende week!