Het makkelijke antwoord zou zijn dat het vooral schort aan voldoende geld. Wethouders, ook van CU huize, pleiten daar al lang voor. Zij zullen bovendien aangeven dat ze meer aan de knoppen willen zitten en bijvoorbeeld niet geconfronteerd willen worden met een abonnementstarief in de Wmo .

Vanuit de ChristenUnie visie, waarbij verantwoordelijkheid zo laag mogelijk in de samenleving moet worden neergelegd, kan het verhaal daar echter niet stoppen. Mét decentralisaties accepteren we namelijk lokale verschillen. Dat is niet erg, zolang de democratische processen goed zijn verankerd. Zorgelijk is dat het daaraan schort. Daar zal de ChristenUnie zich dus voor moeten inzetten. Concreet betekent dit het volgende.

Ten eerste: stop met Kamerdebatten over de inhoud van de gedecentraliseerde taken. Alleen de stelseldiscussie hoort daar thuis. Stuur alle mails die binnenkomen van zorgaanbieders en zorgontvangers door naar de betreffende raadsleden. Dikke kans dat zij nu van niets weten. Denk aan het signaal (in het Kamerdebat van 23 november jl.) dat gemeenten onvoldoende doen om aanbieders voor Corona te compenseren. Maar ook een vraag of broers en zussen zoveel mogelijk samen opgevangen kunnen worden hoort in de raadszaal thuis en niet in Den Haag.

Ten tweede: rust raadsleden beter toe om hun controlerende rol te kunnen vervullen. Coach ze, bijvoorbeeld met behulp van de beleidsmedewerkers uit de Kamer, in het stellen van de juiste vragen tijdens werkbezoeken of aan het college.  

Ten derde: versterk de lokale journalistiek als tegenmacht. De landelijke media komen nu soms misstanden of knelpunten op het spoor die landelijk worden opgepakt, maar lang niet voor alle gemeenten gelden. Dat is lastig te achterhalen voor raadsleden. Intussen spelen er in de eigen gemeente misschien hele andere problemen die niet aan het licht komen.

Als partij hebben we een prachtige visie op de rol van de samenleving en de overheid. Vanuit deze visie stonden en staan we achter decentralisaties. Om deze tot een succes te maken is, naast extra geld en meer handelingsruimte voor wethouders, nodig dat de ChristenUnie zich inzet om de lokale democratische processen te versterken. Ik kijk intussen uit naar een vollere mailbox.

Joëlle Gooijer-Medema is fractievoorzitter voor de ChristenUnie in Delft, werkt bij het Leger des Heils en heeft hart voor de ouderenzorg.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column van één van onze columnisten. Vorige week schreef Laurens Wijmenga de column 'Het kleine hondje dat hoog kon springen'. Tot volgende week!