Europese zegeningen

Europese zegeningen

1 juni 2018 om 12:00 by Esther Paul-Jonker (Hoofdredacteur Groen)

Er ging een zucht van verlichting door een groot deel van Europa toen Frankrijk in maart vorig jaar de pro-Europese Macron als zijn vijfentwintigste president koos. Met dezelfde energie die Macron inzette om de Franse politiek op te schudden wilde hij ook snel aan de slag in Europa. Maar de nieuwe solidariteit en nieuwe verbindingen die hij voor Europa voorziet, kunnen vooralsnog op weinig enthousiasme rekenen. Tegelijkertijd blijven de vragen die hij opwerpt niet zonder weerklank. Want wat is de waarde van een verenigd Europa eigenlijk voor mensen die nooit anders dan vrijheid en vrede hebben gekend?

De nieuwe geopolitieke verhoudingen van de laatste jaren, de vluchtelingencrisis en de daaraan voorafgaande eurocrisis – meer dan ooit zijn er redenen om Europa als politieke constellatie te willen doordenken en nieuwe afwegingen te maken. Het liefst doen we dat vóór mei 2019, waarin onze stem voor Europa wordt gevraagd. Bij de ChristenUnie zijn we in de afgelopen jaren gewend geraakt aan een mild kritisch geluid over Europa. Tegendraads als we zijn, zetten we daar in dit nummer een boodschap tegenover: tel uw zegeningen! Met alle ambiguïteit die de Europese politiek met zich meebrengt, zijn we vooral op zoek gegaan naar de zegeningen die Europa heeft gebracht en nog altijd brengt.

Die zoektocht hebben we gericht op de drie kernwaarden van de ChristenUnie: dienstbaarheid, vrijheid en duurzaamheid. Waar voor duurzaamheid en vrijheid de zegeningen gemakkelijk te tellen zijn, is dat voor dienstbaarheid een lastiger opgave. De tomeloze bureaucratie en steeds verdergaande politieke integratie laten zich maar moeilijk met dienstbaarheid verenigen. Hoe zou Europa daaraan toch kunnen bijdragen? Al langer klinkt het geluid om Europa ook als waardengemeenschap te herwaarderen. In 2014, toen het WI een studie met die strekking uitbracht, klonk de oproep van paus Franciscus aan het Europese Parlement om vanuit haar katholieke wortels een hernieuwde identiteit te zoeken. Dat lukt nog mondjesmaat, maar het is waarschijnlijk de enige manier waarop Europa een plek kan blijven waar vrijheid en vrede gedijen.