Boodschappers van vrede
Boodschappers van vrede
1 juni 2017 om 12:00
Net na de aanslagen in Madrid (2004) zat ik elke keer met kloppend hart in de trein naar mijn werk. Een omgeving waarin ik mij anders zo heerlijk kon verliezen in een boek of dromend uit het raampje kon ontspannen, was veranderd in een mogelijke plek van dood en verderf. Gelukkig is dat overweldigende gevoel weer gesleten. Maar genoeg mensen zullen er iets van kunnen herkennen. NRC bracht vorig jaar zomer mensen in beeld die waren gestopt met het volgen van nieuws. Te veel wanorde, verdriet en vernietiging om nog gezond bij te blijven, was hun conclusie. Ze hielden zich voortaan liever op afstand.
In dit nummer gaat het over veiligheid. Over de beleving daarvan, de illusie van de maakbaarheid, over het gewenste tegengeluid vanuit christelijksociale hoek. Het thema bepaalt mij bij de vraag waar ik ten diepste mijn veiligheid zoek. Is dat in het idee alles onder controle te hebben? Of blijf ik liever op afstand, kop in het zand, zodat ik me ook niet bang hoef te maken?
Als christen kan ik het kwaad in de ogen kijken, omdat ik weet dat het overwonnen is, betoogde Beatrice de Graaf vorig jaar.1 Dat kwaad raakt mij, heel diep. Maar vanuit de zekere hoop dat het ook eens rechtgezet zal worden, durf ik die confrontatie aan. Die hoop kan moed geven om de ogen open te houden voor anderen, in plaats van in mijzelf te keren. Die hoop kan ook relativeren en realiteitszin geven, juist als het erom spant.
Alleen in God vinden wij antwoord op onze diepste gevoelens van onveiligheid. Als politici en als burgers kunnen we die veiligheid doorgeven aan anderen. Door kritisch te zijn over vergaand risicodenken, door pal te staan voor de rechten van anderen, door naar elkaar om te zien en sociale verbindingen te smeden. Door onze kwetsbaarheid te accepteren en boodschappers van vrede te zijn.
Esther Paul-Jonker is hoofdredacteur van Groen.
Noot
1. B. de Graaf, (2016). An End to Evil: An Eschatological Approach to Security. Philosophia Reformata 81(1), 70-88.