Als we onze blik richten op de golven, de sterk fluctuerende dagkoersen van peilingen, dan lopen we het risico dat we ons laten meevoeren met de dominante politieke stroming. Dan raak je al snel volledig uit koers. 

Dan is er het politieke getij. Soms is er eb en soms is er vloed. Het is bekend dat voor veel partijen na regeringsdeelname een periode van eb volgt. Een periode van eb betekent overigens niet lijdzaam afwachten, maar is een periode van hard werken in de luwte om gereed te zijn voor een periode waarin je weer wind in de zeilen krijgt. 

Temidden van de wilde golven en los van het politieke tij gaat het om de kurk waar christelijk-sociale politiek op drijft. Dat is onze grondslag: Gedreven door Gods liefde en Christus’ koningschap wil de ChristenUnie zich inzetten voor de samenleving en het bestuur van ons land. Als een bonte verzameling van christenen weten we ons verbonden in de wens uitdrukking te geven aan de roeping om Christus na te volgen - óók in de politiek. Een partij van christenen die midden in de samenleving haar plek inneemt, met oog voor de naaste, en vrijmoedig haar politieke principes baseert op de Bijbel. Met politici die bereid zijn om verantwoording af te leggen van de hoop die in hen is – zachtmoedig, bescheiden en respectvol. Bestuurders die met constructieve oplossingen komen die mensen bij elkaar brengen. Een medicijn tegen ik-gerichtheid, deelbelangen en angst.

Volgens mij is dit de “waardengedreven politiek” waar politicoloog Tom van der Meer het over heeft in zijn boek Waardenloze politiek. Deze waardengedreven politiek biedt een alternatief voor technocratie en populisme. En “fungeert als richtlijn voor partijen zelf en als bindmiddel voor verweesde kiezers.”