ChristenUnie heeft geen revolutie nodig
ChristenUnie heeft geen revolutie nodig
15 juli 2024
Laat ik met de deur in huis vallen: ik ben afgehaakt. Geboren in een GPV-nest zette ik me jarenlang voor Perspectief en ChristenUnie in. Maar nu sta ik bij de achterdeur. Kijkend naar de verkiezingsresultaten weet ik: ik ben niet uniek.
Ook het partijbestuur ziet dit, en is (opnieuw) een evaluatie gestart. Volgens mij kan deze kort zijn. Waarom ben ik afgehaakt en met mij vele anderen?
Regeringsdeelname
De ChristenUnie nam deel aan twee kabinetten met een sterke VVD-inbreng. ChristenUnie en VVD stonden vaak tegenover elkaar op onderwerpen die christenen na aan het hart staan: zorg voor kwetsbare mensen, goed beheer van de aarde en een rechtvaardige overheid. Typisch ChristenUnie onderwerpen dus.
Het is goed om verantwoordelijkheid te nemen. De ChristenUnie is geen getuigenispartij. In 2017 leken de voordelen ook op te wegen tegen de nadelen. Met respect hoorde ik Gert-Jan Segers dit steeds weer uitleggen.
Maar ik geloofde er steeds minder in. Keer op keer bleek vooral de VVD onbetrouwbaar. Er werd ge-koehandeld met mensenrechten. Tegenover positieve dingen die ChristenUnie wist te bereiken, stonden heel veel pijnlijke keuzes die we moesten verdragen. Teveel.
De ChristenUnie had in dat alles een duidelijk geluid. Denk aan het kinderpardon. Dit werd alleen steeds overstemd door de onmogelijke coalitie waaraan we meededen. Vanaf 2022 volgde desondanks zelfs nog een tweede ronde. Tot ook dit kabinet viel. Nota bene doordat ChristenUnie een grens trok. Eindelijk!
Hoe (niet) verder?
We bleken toch pal te staan voor onze principes en konden de toekomst met opgeheven hoofd ingaan. Vertrouwen terugwinnen. Gewoon volop opkomen voor mens, aarde en recht, maar dan zonder last van de coalitie.
In plaats daarvan steken we in op een nieuwe partijkoers. Het terugwinnen van kiezers wordt gezocht in het uit de mottenballen halen van conservatieve standpunten. Woke en liberaal denken is het grote gevaar.
Met mijn geloof in de simpele christelijke kernwaarden behoor ik nu blijkbaar tot een flank. Op gelijke voet met die andere flank, die geen moeite heeft met samenwerking met antimenselijke en populistische partijen.
Hoopvol keek ik uit naar de tijd ná kabinetsdeelname. Laat die hoop alsjeblieft niet ijdel zijn. Ik wil mijn ChristenUnie terug. Gewoon die van 2017. Verder terug in de tijd hoeft echt niet.
Walter Brands is in verschillende rollen actief geweest bij de ChristenUnie en Perspectief, en momenteel nog betrokken bij het CU4All-netwerk.