Ik zocht voor deze column naar een mooie depolariserende middenpositie, zoals we binnen onze partij graag doen. We erkennen de nood en de haast, maar willen graag iedereen mee krijgen zonder onrust of ongemak te creëren. Vaak ben ik voorstander van deze positie. Ik leer mijn studenten Social Work aan om in een gepolariseerde discussie deze positie te kiezen. Maar door deze vakantie heen kwam steeds vaker de gedachte naar boven dat we misschien geen tijd meer hebben voor de nuance, diplomatie en pogingen om het minder ongemakkelijk te maken. Steeds vaker kwam de gedachte naar boven dat we het klimaat veel meer prioriteit moeten geven. Daarom durf ik te stellen dat dit net als ooit de afschaffing van de slavernij of de invoering van het kiesrecht voor vrouwen, een polariserende crisis is die niet in het midden opgelost kan worden.

               ‘Vergeef ons, herstel ons en help ons de aarde te verstaan’

Dit terugkerende refrein maakte mij onrustig en bedroefd. Hebben wij ons als partij de afgelopen zes jaar hard genoeg gemaakt voor het klimaat? Zijn we de rentmeesters geweest die ons land nodig had? Wij spreken in het concept verkiezingsprogramma over ‘Nieuw rentmeesterschap’. Hoe mooi zou het zijn als wij in 2040 met trots kunnen terugkijken op de komende periode en kunnen concluderen dat wij stonden voor wat nodig was om onze aarde leefbaar te houden. Ons verkiezingsprogramma is op dit thema oprecht prachtig en geen middenpositie. Laten we gaan voor een samenleving waarin we een eerlijke prijs voor producten betalen en durven uitspreken dat niet alleen de overheid dit kan veranderen, maar dat we als samenleving hier de schouders onder moeten zetten. Een systeem verander je niet alleen!

Jaap Roose is burgerraadslid voor de ChristenUnie in Zwolle met focus op klimaat en energie.
Daarnaast is hij docent Social Work op de Hogeschool Viaa.