Makkers staakt uw wild geraas

Makkers staakt uw wild geraas

Placeholder4-600x338.jpg

5 december 2022 by Jan Steven Eilander

Het is een terugkerend verschijnsel in de Amersfoortse politiek. Mensen die elkaar oprecht niet lijken te begrijpen als het gaat om het gebruik van de beperkte ruimte in onze stad. Is het ieders vrijheid om een auto te bezitten en in de buurt van zijn woning te kunnen parkeren? Of betekent mobiliteit een (bak)fiets of het OV en als dat echt niet kan een deelauto? Het lijkt in de raad soms of we in verschillende werelden leven.

Ook ten aanzien van het type woningen dat moet worden gebouwd  verschillen onze visies en leefwerelden. Aan de ene kant van het spectrum vindt men het volstrekt logisch dat iedereen een huis met een tuin wil. Aan de andere kant mensen die gaan voor een collectieve kruidentuin rondom nul-op-de-meter gestapelde woningen.

Je zou deze tegenstelling kunnen vertalen als: conservatief versus progressief. Treffender is misschien de analyse dat landelijk Nederland steeds minder herkent van de denk -en belevingswereld van grootstedelijk Nederland, en andersom. In deze tijd van het jaar komt dat misschien nog wel het beste tot uitdrukking in het ‘wild geraas’ rond 5 december. Maar ook bij gender-issues, migratie of bijvoorbeeld het wel of niet eten van vlees. In Amersfoort -op de grens van Randstad en platteland- ontmoeten deze werelden elkaar.

Ook in onze partij zijn beide werelden ruim vertegenwoordigd  Gezien de geografische spreiding van onze leden is dit niet zo gek. Wie leeft in een ruim, groen dorp op de Biblebelt met een homogene bevolkingssamenstelling heeft nou eenmaal een ander referentiekader dan wie leeft in Rotterdam of Utrecht: drukke steden, met veel beton en een heterogene bevolking.

Met deze diversiteit aan leefwerelden is inlevingsvermogen en erkenning van de oprechte intenties van de ander cruciaal. Anders ligt het oordeel over de ander op de loer en wordt het verleidelijk om de ander met Bijbelteksten om de oren te slaan. Op (buitengewone) congressen kan het er soms wild aan toe gaan.

Maar tegenstellingen zijn niet alleen een risico: ze bieden ook een kans. Juist in deze samenleving waarin de polarisatie steeds sterker wordt, is er behoefte aan een partij waar iedereen vrijuit mag spreken over zijn of haar ideeën. Of die nou gaan over klimaat, stikstof, mobiliteit of de inrichting van openbare ruimte, etc. Bij een open Bijbel.

Zo’n partij zou een cadeautje zijn voor onszelf en de samenleving. Dus: makkers, staakt uw wild geraas en beschouw diversiteit als iets positiefs. Geef een beetje ruimte aan elkaar. Zo brengen we de verschillende werelden een stukje dichter bij elkaar.

Jan Steven Eilander is raadslid voor de ChristenUnie in Amersfoort, ambtenaar in Zeist en radionerd in Nijkerk.

Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column. Met deze columns faciliteert het Wetenschappelijk Instituut het partijdebat. De columns zijn op persoonlijke titel. Wilt u zelf een column schrijven, stuur dan een email naar laurenswijmenga@christenunie.nl.