Elke ouder herkent het: dat dubbele gevoel op de allereerste dag dat je kind naar de opvang ging of naar school. Je ervaart aan den lijve hoe het is om de opvoeding uit handen te geven.

Hoe kijken we als maatschappij naar het belang van opvoeden, door ouders en mede-opvoeders? Waar is de plek van het gezin als opvoeding steeds meer wordt uitbesteed? En als kinderopvang zo’n stempel drukt op de ontwikkeling van kinderen, waarom heeft onze staatssecretaris voor Jeugd en Gezin de brief over de hervorming van het kinderopvangbeleid dan niet mede ondertekend?

Misschien zouden we eens gehoor moeten geven aan een les waar we zelf om hebben gevraagd. Ironisch, maar Bhutan introduceerde in 2004 het begrip ‘bruto nationaal geluk’ op een conferentie mogelijk gemaakt door ons ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. Bhutan meende dat een les over ‘bruto nationaal geluk’ een goede wederprestatie was voor de ontvangen gelden. Helaas hebben we hier nog maar weinig gehoor aan gegeven.

Wie het bruto nationaal geluk als criterium hanteert, maakt andere afwegingen. Vrijwilligerswerk en huishoudelijke taken tellen ineens wel mee als waardevolle activiteiten. Criminaliteit, echtscheidingen en zelfdodingen leiden tot een korting op  het nationaal geluk.

Bruto nationaal geluk levert ook interessante vragen op voor het kinderopvangbeleid. Worden kinderen en ouders gelukkiger als we hen stimuleren om zoveel en zo snel mogelijk te werken? Wat doet dat met relaties en hechting? Hoe kunnen we de ontwikkeling van het jonge kind stimuleren als kinderen kwetsbaar zijn of ouders niet werken? Hoe zorgen we voor een maatschappij waarin een gedeeld beeld is van het belang van hechting en opvoeding, goede kinderopvang en goede verlofregelingen? Met gelijke kansen voor elk kind.

Zolang het bruto nationaal product zo’n groot stempel drukt op onze maatschappij betekent nieuw kinderopvangbeleid  niet veel goeds. Althans niet voor degenen die andere dingen belangrijk vinden: liefde, het leven. Dat wist Bhutan. Dat leert de bijbel. Dat voelt een ouder.

Hanneke van Noort is lid van de kerngroep van het netwerk Jeugd en Gezin van de ChristenUnie. Ze werkt als zelfstandig adviseur Jeugd en Onderwijs.

 Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column. Met deze columns faciliteert het Wetenschappelijk Instituut het partijdebat. De columns zijn op persoonlijke titel. Wilt u zelf een column schrijven, stuur dan een email naar laurenswijmenga@christenunie.nl.