Tussen profetie en principes
Tussen profetie en principes
29 augustus 2022
Accepteert ChristenUnie Indonesisch kolonialisme in Papoea Nieuw-Guinea? Of Russisch kolonialisme in Oekraïne? De vraag stellen is hem beantwoorden, volgens mij. Maar in welk opzicht verschilt het Israëlisch nederzettingenbeleid op de Westoever en de bezetting van de Golan-hoogte van deze overduidelijke vormen van kolonialisme? Toch knijpt de ChristenUnie voor Israël liever een oogje dicht. Hoe kan dat?
Volgens mij heeft de toegeeflijke houding tegenover Israël te maken met profetieën uit de Bijbel. Mijn moeder is een trouw lezer van het blad van Christenen voor Israël en leden van mijn kerk zijn zeer actief voor de Werkgroep Israël-Apeldoorn. Ik begrijp volkomen dat christenen een bijzondere persoonlijke band voelen met Israël. En ik begrijp zelfs dat zij profetieën uit de Bijbel over het volk Israël toepassen op de huidige staat Israël, hoewel je daar theologisch wel vraagtekens bij kunt plaatsen. Maar bij een politieke partij vind ik dat niet passen.
Het CU-verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2021 noemt als speerpunten van haar buitenlandbeleid het “werken aan vrede, gerechtigheid en menselijke waardigheid”. Dat zijn prachtige doelstellingen. Maar wel in directe tegenspraak met de actieve steun van de ChristenUnie aan het Israëlische kolonialisme, dat de Palestijnen hun menselijke waardigheid afneemt en vrede en gerechtigheid in de weg staat.
De Bijbelse profetieën zijn voor mij van ongekende schoonheid, het zijn teksten van troost en hoop en vertrouwen. Ze zijn echter niet bedoeld als politieke blauwdrukken voor deze tijd, maar om de machthebbers een heldere spiegel voor te houden.
De profetieën leren hen (en ons) principes van rechtvaardigheid. Bijvoorbeeld dat God niet de rijken en de machtigen op het oog heeft, maar juist de zwakken en de kwetsbaren. Wanneer Israël de kolonisten op de Westoever beschermt, Palestijnen beschiet en doodt en de volgens het internationaal recht illegale nederzettingen 'legaliseert', gedraagt ze zich als een machtige Goliath. Een Goliath gesteund door onder andere de ChristenUnie.
De voortdurende steun aan Israëls bezettingspolitiek brengt ChristenUnie in een onmogelijke spagaat die niet alleen potentiële kiezers afschrikt, maar vooral politici van de ChristenUnie ertoe brengt om hun diepgewortelde principes selectief toe te passen. Mensen, gemaakt naar het beeld van God en ontvangen in Zijn hand, zijn dan slechts een obstakel op de weg naar een eigenmachtige vervulling van een profetie. Mensen die toch niet minder waard zijn dan inwoners van de Westelijke Sahara, Papoea Nieuw-Guinea of Oekraïne. Het is hoog tijd dat de ChristenUnie gaat staan voor haar principes.
Evert te Winkel is lid van de Werkgroep Buitenlandse Zaken van PerspectieF.
Elke maandagmiddag verschijnt op deze plek een nieuwe column. Met deze columns faciliteert het Wetenschappelijk Instituut het partijdebat. De columns zijn op persoonlijke titel. Wilt u reageren op deze column of een column schrijven over een ander onderwerp, stuur dan een email naar laurenswijmenga@christenunie.nl.