De ChristenUnie heb ik altijd ervaren als een vrouwvriendelijke partij, waar vrouwen volop eerlijke kansen krijgen. We leveren zelfs een vrouwelijke viceminister-president. Wat willen we nog meer? Juist daarom heb ik in de campagne voor de Europese verkiezingen vaak moeten uitleggen waarom de ChristenUnie samenwerkt met de SGP. Een partij die toch niet echt bekend staat als vrouwvriendelijk. Ik kon me eerlijk gezegd nooit zo druk maken over het vrouwenstandpunt van de SGP. Immers, vrouwen hebben voldoende keuze om politiek actief te zijn. Dat hoeft niet per se bij de SGP. Tijdens de campagne dit voorjaar werd echter door een SGP'er tegen mij gezegd dat zij niet zouden komen als ik zou spreken, “want jij bent een vrouw”. Terwijl de SGP toch had ingestemd met de gezamenlijk lijst, waar overduidelijk vrouwen op stonden. Zegt het iets over de diversiteit binnen de ChristenUnie, dat ze samenwerkt met een partij die vrouwen blijkbaar niet voor vol aanziet?

Voorheen was er binnen de ChristenUnie de Werkgroep Inclusief. De laatste informatie hierover op internet, althans wat ik kon vinden, dateert van 2006. Informatie over de werkgroep multicultureel is van nog langer geleden. De meest recente stukken die ik kon vinden stammen uit 2003. Opmerkelijk dat het 13 jaar stil is geweest rond het thema diversiteit. Gelukkig verschijnt dit jaar een bundel van het Wetenschappelijk Instituut over christenen met een migrantenachtergrond, hun politieke visie en betrokkenheid. Een mooi begin dat, wat mij betreft, nu al smaakt naar meer.

Misschien is het wel weer eens tijd voor een diversiteitsonderzoek bij de ChristenUnie. Beginnend bij de beloning van medewerkers van het partijbureau en de beleidsondersteuners die actief zijn in alle politieke lagen. Vervolgens een scan naar diversiteit. Zijn alle soorten en maten aan mensen voldoende vertegenwoordigd in alle lagen van de partij, en heeft iedereen gelijke kansen? Doet de ChristenUnie het goed, dan kan iedereen weer rustig achterover leunen voor de komende (13?) jaren. Zo niet, dan is er werk aan de winkel en tijd voor een plan van aanpak, misschien zelfs een quotum, voor diversiteit binnen de ChristenUnie.