Het huidige immigratiebeleid is reactief en bevat geen langetermijnvisie. Het beleid is dat men wacht tot dat de immigranten op de deur kloppen. Daarmee komen immigranten pas in beeld als zij zich al in Nederland bevinden om asiel aan te vragen. Het gevolg is dat er vanaf 2014 meer dan 150.000 immigranten naar Nederland zijn gekomen zonder te kijken naar de gevolgen op de bevolkingssamensteling. Dat is de omvang van een stad als Arnhem. In het hele immigratiebeleid (asiel en regulier) in de breedte ontbreekt de diepere vraag: waar willen wij naar toe met de immigratie in Nederland?

In Nederland zijn wij bereid om lange termijnplannen te maken en visies te formuleren aangaande allerlei onderwerpen zoals de economie, water, klimaat, de infrastructuur en pensioenen. Het immigratiebeleid en gevolgen op de bevolkingssamenstelling worden daarom overgelaten aan de waan van de dag. Links en rechts zijn niet bereid om fundamenteel naar het onderwerp te kijken. Dat geldt ook voor de ChristenUnie.

Het huidige immigratiebeleid is echter onhoudbaar en vraagt een fundamentele verandering. Er moet gekeken worden naar de demografische samenstelling van Nederland op een lange termijn. Het immigratiebeleid dient daarop gebaseerd te worden. Het huidige ‘brandjes blussen’-immigratiebeleid verdient kritiek van de ChristenUnie. Juist omdat de spanningen sterk toenemen tussen verschillende bevolkingsgroepen.

Laten we werken aan een ander systeem, waarbij duidelijk is hoeveel mensen binnen komen en wie zij zijn. Dat is hard nodig om de polarisatie tegen te gaan. In een dergelijk systeem kunnen de immigranten geselecteerd worden op basis van culturele achtergrond, economische potentie en de kwetsbaarheid.  De mensen kunnen in het land van herkomst en in de buurlanden de aanvragen indienen en geselecteerd worden om naar Nederland te komen. Nederland kan dan met de miljarden euro die het huidige systeem kost, steun geven aan vele malen grotere groepen van kwetsbare migranten in herkomstland en in de opvangkampen in eigen regio.