Europa en onze ontlasting
Europa en onze ontlasting
20 mei 2019
Ontlasting moet deel worden van onze economie. En dat moeten we in Europa regelen.
Als het gaat over klimaatverandering en afname van biodiversiteit zijn er nog steeds mensen die denken dat het allemaal niet zo'n vaart zal lopen. Wat betreft Europa zijn er nog steeds mensen die menen dat we wel zonder Europese samenwerking kunnen Klimaatverandering en het belang van de Europese Unie zijn redelijk abstracte begrippen en ongrijpbaar. Ze hebben echter beiden alles te maken met vrede en welvaart in Nederland.
In het kader van de Europese verkiezingen mocht ik een bijdrage leveren aan de documentaire 'Europa voor beginners' van Omrop Fryslân. De opnames waren bij Wetsus, het 'European centre of excellence for sustainable water technology' in Leeuwarden. Hier wordt onder andere onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om met bacteriën uit menselijke ontlasting bioplastics te maken. Denk aan legopoppetjes van poep. Dat blijkt technisch ook nog te kunnen. Europese wetgeving laat het eindresultaat echter (nog) niet toe op de markt. Een 'product' dat eenmaal het label afval heeft, houdt het label afval. Recyclen is dus nog niet altijd mogelijk.
In de gesprekken die ik voer tijdens de campagne gaat het uiteraard vaak over het belang van de Europese Unie. Soms merk ik een soort gemakzucht of vanzelfsprekendheid over de vrijheid en welvaart die we kennen. Alsof het nooit anders is geweest en het nooit anders zal worden. De waarde van de Europese Unie in het eigen leven is niet voor iedereen goed zichtbaar, waardoor het niet voor iedereen duidelijk is waarom je zou moeten gaan stemmen. Aan de ene kant is dit eigenlijk wel mooi, want het maakt duidelijk hoe goed we het hebben in Nederland. Aan de andere kant lijken we hiermee ook een beetje op kikkers in een opwarmende pan water. Terwijl wij ons buikje vol eten, nieuwe kleren kopen en leuke dingen doen warmt de aarde op en zijn er steeds minder insecten waardoor onze voedselvoorziening op termijn in gevaar komt.
We moeten geen kikkers zijn, maar actie ondernemen. Die circulaire economie komt er niet vanzelf. We moeten de handen ineenslaan, het liefst in Europa. Nieuwe Europese wetgeving kan het mogelijk maken dat menselijke ontlasting uiteindelijk onderdeel wordt van de economie. Oftewel, van ontlasting naar belasting. Dan dragen wij ook zelf als mensen bij aan een circulaire economie, en het halen van de klimaatdoelen.
Europa en klimaatverandering zijn soms abstract. Dat roept de kikker-reflex op. Maar beide thema’s zijn o zo belangrijk. Door ze concreet te maken, zien we dat belang.
Europa en onze ontlasting: concreter wordt het niet!
Anja Haga is kandidaat Europarlementariër, werkt bij Staatsbosbeheer en leeft plasticvrij.