In de berichtgeving rond CO2-uitstoot en klimaatverandering valt me op dat er voortdurend wordt gesproken over de kosten van de maatregelen, maar dat zelden aan de orde komt wat de toekomstige kosten zijn als we niets zouden doen. In een eerlijke berekening van de kosten van klimaatverandering moet je ook berekenen wat je ‘wint’ door nu wel te investeren en wat je als maatschappij aan extra kosten krijgt als je niets doet. Ik verwacht dat we ons dan realiseren dat het heel verstandig is om alle zeilen bij te zetten om zo snel mogelijk de CO2-uitstoot naar beneden te krijgen. Deze heffing zal daar zeker bij helpen.

Met de CO2-heffing lijkt de ongelijke verdeling van kosten tussen bedrijven en burgers recht getrokken. Nu blijft er nog een oneerlijke verdeling van kosten over tussen burgers onderling. Uit de berekeningen van het CPB en het CBL blijkt dat mensen met de laagste inkomens met het huidige klimaatakkoord de hoogste kosten betalen. Dit kan eenvoudig worden opgelost. Als we de CO2-heffing ook invoeren voor consumptiegoederen en diensten, betaal je als burger direct voor de hoeveelheid CO2 die samenhangt met je consumptie. Uit onderzoek van I&O-research dat vorige week werd gepresenteerd blijkt dat mensen uit de hoogste inkomensgroepen ook de meeste CO2 uitstoten als gevolg van hun consumptie, omdat zij zwaardere auto’s rijden, vaker vliegen en meer vlees eten. Zij zullen dan dus ook het meeste betalen voor de CO2-uitstoot daarvan.

Uitbreiden die CO2-heffing dus. De vervuiler betaalt; wel zo eerlijk.  

Martine Vonk is milieukundige en lid van het Curatorium van het WI van de ChristenUnie.