Het Verdrag van Marrakesh markeert dit proces. Dit Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration trok de afgelopen nauwelijks media-aandacht en zou ver bij ons vandaan door de VN lidstaten getekend worden. Maar doordat de thematiek lééft, en reuring gaf op de sociale media, wordt ‘Marrakesh’ nu toch besproken.

Vanuit de EU promoot Frans Timmermans migratie en diversiteit, en vraagt hij Nederland om te tekenen. Bijval komt vanuit partijen en media die dit ideologisch ondersteunen. En de kans dat Nederland haar zeggenschap op dit precaire onderwerp overhevelt is groot.

Er is ook tegenspraak. Komt het de Nederlandse bevolking en haar samenhang wel ten goede, zeker nu de bevolking van emigratielanden explosief zal stijgen? En mag hier alleen nog op een VN-welgevallige wijze over gesproken worden?

Migratie is een internationaal fenomeen en de aanverwante mensenhandel mensonterend. Multilaterale samenwerking is een must. Maar dit pact? Dat is vooral goed voor landen met weinig migratiebeleid. Daar zitten wij al ver boven, aldus minister Kaag. Daarom kan Nederland zich volgens mij zonder gezichtsverlies aan het pact onttrekken.

Telkens blijkt er veel bereidheid om vluchtelingen te helpen, maar ondanks vele inspanningen valt het integratieproces toch tegen. Ook wie in de kerk werkt, weet hoe lastig het is - zelfs met veel goede wil en hulp van boven - om een statushouder goed te laten integreren. Laat staan om illegale immigranten terug te begeleiden.

Verdere legalisering van álle migrantenstromen doet geen recht aan de reële zorgen die leven. Laat Nederland eerst grip krijgen op wat nu op haar bordje ligt, want draagvlak komt van onderop. Gastvrijheid en barmhartigheid zijn belangrijke waarden, maar ze kunnen niet van hogerhand opgelegd worden, noch eindeloos worden opgerekt.

Om de inhoud, en om het gebaar, vraag ik de ChristenUnie om dit pact niet te tekenen. De meloen van de dividendbelasting raakte de portemonnee, maar deze ‘meloen’ bepaalt de sociale cohesie van de komende decennia. Laten volksvertegenwoordigers daarom zowel de goodwill als de zorgen van haar burgers omtrent immigratie en integratie serieus nemen en dit Migratiepact niet ratificeren.

Jesse de Haan is voorganger in Maastricht en houdt van echte slagroom.