Het is begrijpelijk dat onze opleidingen en werkgevers de nadruk leggen op zelfontplooiing. Maar dit werkt wel een doorgedreven individualisme in de hand. En zeker de ambitieuze sectoren moeten beter beseffen dat alleen de basiswaarde van een stabiel gezin alle verdere ontwikkeling mogelijk maakt.

Dat de ChristenUnie opnieuw extra gelden voor kinderopvang, kinderbijslag en kindgebonden heeft losgemaakt is daarom meer dan een partijsuccesje, het is namelijk een bittere noodzaak. En langzaam merk je wel, dat er ook in de media vrijer wordt gesproken over de persoonlijke en maatschappelijke kosten van een teveel aan carrière, egoïsme en scheidingen.

In 2008 benoemde Barack Obama op Vaderdag de rampzalige gevolgen van afwezige vaders. Want beter onderwijs en meer agenten zijn belangrijk, maar de waarde van een stabiel gezin overstijgt dit alles: what makes you a man is not the ability to have a child – it’s the courage to raise one.

Het gezin is niet zomaar een stokpaardje van de christelijke partijen, maar van fundamenteel belang voor een bloeiende samenleving. Want waar ontvangen kinderen een basis van liefde en zelfvertrouwen? Waardoor zoeken tieners minder snel het geluk op straat en in losse seksuele contacten? Een warm gezin is wat je nodig hebt.

In één van de vele interviews die – afscheid nemend hoofddemograaf van het CBS – Jan Latten gaf, noemde hij de flexibele arbeidsmarkt als een reden waardoor mensen later aan kinderen beginnen. Daarin zie je hoe onze hele cultuur moet veranderen om ouderschap te stimuleren: met meer vast werk en meer mogelijkheden voor ouders.

Romeinse keizers wilden boetes voor mannen die single bleven. Julius Caesar beloofde land aan vaders van drie kinderen. Het mocht niet baten: Een laag geboortecijfer, een uitgebluste cultuur en grote influx vanuit omliggende volken zorgden uiteindelijk voor de neergang van het rijk. Ondertussen was bij de vroege kerk het omgekeerde gaande. In The Rise of Christianity beschrijft socioloog Rodney Stark hoe de waarde van het gezin bij gelovigen meer kinderen, welzijn en zorg voor elkaar bracht.

Voor de bloei van kind en samenleving mag de ChristenUnie dit thema ook het komende jaar gerust weer stevig neerzetten. ‘Kies voor je gezin!’ Laten we dat blijven zeggen.

Jesse de Haan is voorganger in Maastricht en houdt van echte slagroom.