Wie staat moet oppassen niet te vallen
Wie staat moet oppassen niet te vallen
7 mei 2018
Het #dividenddebat met de ‘vergeten’ memo’s wekte afgelopen week weinig vertrouwen. Nog zorgwekkender zijn de achtergehouden memo’s waaruit bleek dat het salafisme groeit in Nederland, mede door buitenlandse financiering. Maar ik denk dat vooral de persoonlijke missers van politici het vertrouwen in de politiek ondermijnen, want ‘dat soort mensen’ maakt voor ons immers vele keuzes. Wat kan de ChristenUnie daaraan doen?
Bij de gemeenteraadsverkiezingen viel het me op dat de degens inhoudelijk wel werden gekruist, maar dat blunderende politici het beeld bepaalden. Ik ontdekte een flauwe website die bijhoudt ‘of er weer een VVD’er is opgestapt,’ ik las over seksuele en financiële missers van kandidaten, en zag telkens weer een geschonken appartement voorbijkomen. Huichelen en graaien, dat is waar burgers niet tegen kunnen.
Oprechte politici hoeven hiervoor wellicht niet te vrezen. Maar toch stralen de fouten van collega’s ook af op hen, zoals één dopingzondaar een hele wielerploeg in het verdachtenbankje plaatst. Het is de realiteit: Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Een reden temeer om goed op jezelf en je partijgenoten de passen.
Nu heeft de ChristenUnie een goed imago. ‘Betrouwbaar’ en ‘constructief’ wordt er vaak gezegd, een prima club om erbij te hebben. Dit is een krachtig wapen in verkiezingsstrijd, waardoor zelfs niet-gelovigen overwegen om op de ChristenUnie stemmen. Het is tevens de reden dat de ChristenUnie deel uitmaakt van de coalitie én momenteel meedoet aan onevenredig veel collegevormingen: Verantwoordelijkheid nemen!
Ik kan me over de ChristenUnie geen negatieve krantenkop herinneren. Maar wie meent te staan, moet echter oppassen dat hij niet valt, zo zei Paulus. Ook spoorde hij zijn lezers aan om ‘altijd te streven naar het goede.’ En daarom blijven vlijt, soberheid en onkreukbaarheid punten van aandacht, juist in tijden van groei en regeringsverantwoordelijkheid.
Leden kunnen samen dat vertrouwen hoog te houden. Daarvoor is karaktervorming erg belangrijk. Dat begint al in de kweekvijvers van gezin, school en kerk. Belangrijk is ook een zorgvuldige toetsing van kandidaten. En van tijd tot tijd vergt het een portie moed om een vriend of fractielid tijdig aan te spreken op zijn gedrag.
De burger snakt naar eerlijkheid. Een partij floreert erdoor. Politiek is lastig, soms schuurt het, en daarvoor is best begrip. Maar integriteit is een kostbaar goed. Daarom is het van belang elkaar scherp te houden.
Jesse de Haan is voorganger in Maastricht en houdt van echte slagroom.