Ruilt Nederland een naam in duurzaamheid voor een voetbalbokaal? (opinie protestant.nu)

Ruilt Nederland een naam in duurzaamheid voor een voetbalbokaal? (opinie protestant.nu)

Ruilt Nederland een naam in.jpg

7 juli 2014 by Rob Nijhoff (onderzoeker)

Het Nederlandse voetbal staat ongedacht weer op de wereldkaart. Dat is aangename gespreksstof. Minder bekend is dat Nederland tot voor kort ook op duurzaamheidsgebied wereldwijd goed bekend stond.

Waarom? Vanwege een checklist met een wereldwijde uitstraling. Heel zakelijk eigenlijk. Hoe wil je immers als overheid de duurzaamheidseffecten van je beleid meten? Op hoeveel dingen moet je dan wel niet tegelijk letten? Op  luchtkwaliteit, uitstoot, percentages hernieuwbare energie, dierenwelzijn, voedselzekerheid én –veiligheid, financiële gezondheid van het bedrijfsleven én arbeidsomstandigheden, enzovoort. 

Wel, de Nederlandse overheid gebruikte voor dat meten van duurzaamheid een goed doordachte lijst criteria. Een checklist met op de achtergrond denkwerk van economen zoals de Nobelprijswinnaars Amartya Sen en Joseph Stiglitz. En die lijst is her en der in de wereld door veel overheden overgenomen. Nederland had een goede naam op duurzaamheidsgebied.

Had. Verleden tijd. Inmiddels verbazen diezelfde overheden zich erover dat Nederland zo achteruit kachelt op duurzaamheidsgebied. Waarom blijven de percentages duurzame energie achter in dit vooruitstrevende, innovatieve, kennis-intensieve gidsland? Tja, in welingelichte Haagse kringen – daar ontleen ik hier een en ander aan – kan men daarvan wel een oorzaak noemen. 

Rutte I is een dieptepunt gebleken. Waar gedoogpartners milieu van nul en generlei politieke waarde achten, en waar liberalen hun rug niet recht houden, maar hun oren naar de populistische wind laten hangen – daar ontstaat beleidsonzekerheid, daar worden doelstellingen niet gehaald, daar gaat Rutte’s slogan “groen rechts” op in steenkolenrook en benzinedamp. Met 130 km per uur zie je nog minder van het nog niet gekapte groen om je heen. Dat doet er dan ook niet toe – toch?

Nederland wordt stuurloos als electorale overwegingen de politiek gaan beheersen, en als die politiek (lees: de kleur van een kabinet) in toenemende mate de ministeries, het werk van ambtenaren en zo mogelijk de adviesraden probeert te persen in mal van kiezersgunst en de korte termijn.
Is er hoop? Ja. Er is een ministerie van Economie Zaken, korte tijd een deel van “ELI”, en al is Landbouw en Innovatie blijkbaar geschrapt, minister Henk Kamp lijkt weer stappen te willen zetten. In het Energieakkoord staat in elk geval weer een ambitie voor hernieuwbare energie. Nu nog halen, die 14% in 2020. Met of zonder voetbalbokaal.

Rob Nijhoff is senior onderzoeker bij het WI van de ChristenUnie. Deze column verscheen ook op Protestant.nu.