Eind vorig jaar (22 november 2003) las ik in de NRC een interview met Naomi Wolf, overgenomen uit de Sunday Times. Wolf is een bekende Amerikaanse schrijfster en feministe. Ze heeft zich altijd verzet tegen de onmensenlijke schoonheidsidealen, die de samenleving aan jonge vrouwen oplegt. Het artikel gaat over het effect van de alom tegenwoordige erotiek en pornografie op de man-vrouw-relatie. Denk aan spam over borstvergroting, pop-ups van pornosites tijdens het surfen op internet, lingeriereclame op abri's en grof, sexueel gekleurd taalgebruik. De conclusie van deze progressieve vrouw: porno en een van de sex vergeven maatschappij zijn afstompend en maken van mannen slechte echtgenoten.

Daarom, zo zegt ze nu - met dezelfde air van wetenschappelijkheid als waarmee indertijd de vrije sex gepropageerd werd - moeten we in de leer gaan bij de traditionele culturen. Want de sexualiteit verliest alle kracht en spanning, als het altijd en overal vrij verkrijgbaar is. In oude culturen, zegt Wolf dan in dat artikel, wisten ze tevreden te blijven 'met de borsten van de vrouw van hun jeugd'. Joden en christenen kennen dat woord! (zie bijvoorbeeld Spreuken 5)
Waar komt mevrouw Wolf na ruim 30 jaar experimenteren met vrije sex dus uit ………?! Juist, bij het eeuwige woord van de Schepper, dat zo lang dominant geweest is in onze cultuur. Opnieuw wordt de kracht ervan getoond. Niet door een dominee, evangelist of een politicus. Nee, door een feministe die bereid was kritisch na te denken. Daarmee is de schade niet hersteld, maar het Woord is wel terug in het maatschappelijk debat. De ChristenUnie kan daar op inhaken. Onze jongeren deden dat in het kader van de permanente campagne al met de actie 'Stop de porno'.

Een ander onthullend inteview, ook eind vorig jaar; ik zag een gesprek met cabaretier Freek de Jonge bij de NMO, de Nederlandse Moslim Omroep. Ik viel erin toen de cabaretier zei, dat wij ons in Nederland alleen nog met elkaar verbonden voelen via een 'voetbalkluppie', het Nederlands elftal dus. Hij zocht wel naar meer, maar het was er gewoon niet meer, geen gezamenlijk gedragen waarden, christelijke wortels of grondslag meer dus. Waarop de interviewster hem uitnodigde om maar moslim te worden. Maar die kant wilde De Jonge toch niet op, al wist hij niet waar hij wel heen moest. Moet de ChristenUnie het alternatief van een samenleving funtionerend naar Gods woord misschien beter, anders of vaker presenteren, om zo wel het gezochte alternatief te bieden?! Met de permanente campagne willen we dat in ieder geval wel gaan proberen, relevanter en zichtbaarder zijn, dichtbij de mensen.

In hetzelfde weekend dat ik de uitingen van Wolf en De Jonge zag, congresseerde D66 in Maastricht. Partijleider Dittrich deed daar een voor de drijvende kracht achter het vroegere paars en huidige lila heel opmerkelijke constatering. Hij zag, dat de liberalisering en individualisering een wat 'rauwe' samenleving hadden opgeleverd. In de drang naar vernieuwing zijn we onderweg iets kwijtgeraakt, aldus Dittrich. Maar wat is het en waar haal je dat missende 'onderdeel' zo gauw weer vandaan? Voor christenen misschien minder een vraag dan voor D66. Maar hoe overtuig we hen en krijgen hen mee in onze politiek? Ook daar wil de permanente campagne een antwoord op zoeken. We doen dat vanuit het gedachtengoed van de ChristenUnie.

Het is tijd voor de missie van ChristenUnie. Tijd om daar niet alleen bij stil te staan, maar ook de reikwijdte en de noodzakelijke uitwerking opnieuw te doordenken. Eerst nog maar eens een keer de tekst van die missie:

"De ChristenUnie wil de samenleving dienen door haar meer te laten functioneren naar Gods wil. Daartoe streeft zij ernaar op elk politiek niveau zo krachtig mogelijk vertegenwoordigd te zijn. De ChristenUnie fundeert haar opvattingen over de politieke vraagstukken van vandaag op het Woord van God."

Voor een beweging met zo'n missie zijn er tegen de geschetste achtergrond grote kansen om krachtig aan de weg te timmeren. De links-liberale revolutie van de tweede helft van de vorige eeuw is mislukt. De wereld, ons land is er niet beter op geworden met alle verworven individuele vrijheden. Daar is bijna iedereen nu wel van overtuigd. Het probleem zat hem niet in de zuilen, een vermeende spruitjeslucht, sexuele taboes of sociale controle, integendeel. Maar intussen is er wel veel afgebroken en kapot gemaakt. Het meest misschien wel het idee, dat het ook anders kan. CDA-ideoloog Anton Zijderveld wijst in dit verband op het verloren gaan van kennis over de geschiedenis. Veel grijs geworden voormalige provo's en kabouters komen nu ook tot dat inzicht. Opnieuw een revolutie die zijn eigen kinderen opat. Misschien is het verloren gegane goede niet meer geheel te herstellen, maar er zijn wel volop kansen om te laten zien, hoe het anders kan. En daar gaat het om in de permanente campagne van de ChristenUnie, praktische en relevante politieke actie, zichtbaar voor het electoraat.

In de permanente campagne willen we samen met verwante maatschappelijke organisaties laten zien, dat er werkbare alternatieven zijn voor tal van politieke dilemma's. Naomi Wolf en de geschiedenis tonen aan, dat het heilzaam is, als je daarbij luistert naar het Woord van God. Dan laat je geen verslaafden over aan hun lot met een dosis van staatswege verstrekte heroïne. Dan zeg je niet tegen een prostituee, die tegen haar wil achter het raam zit, dat ze een vrij en gerespecteerd beroep heeft. Dan bescherm je kinderen (en mannen) tegen alom tegenwoordige pornografie op ooghoogte. Dan beweer je niet, dat scholen die Gods heilzame geboden doorgeven de integratie van allochtonen in de weg staan.

Dit soort zaken pakken we op in de permanente campagne, met een eenvoudige formule. Kandidaat-Kamerleden, 36 in totaal, ontwikkelen met hun netwerk of regio acties op basis van de missie en het partijprogramma van de ChristenUnie. Met hulp van het partijbureau zoeken zij de publiciteit en de samenwerking met onze fracties in gemeenteraden, provinciale staten en/of Tweede Kamer. Zij gebruiken de input uit de acties voor hun politieke werk.
Zo leidde de actie 'Meer hoop zonder dope' via inbreng van de ChristenUnie tot een nader onderzoek naar de vrije verstrekking van heroïne. En onze actie samen met organisaties voor de opvang van prostituees kon in de Kamer verzilverd worden met geld voor beleid zoals de ChristenUnie dat voorstaat; opkomen voor de zwakken.

Het ging in dit artikel en het gaat in de permanente campagne om illustraties van het feit, dat vanuit het Woord geïnspireerde politieke actie herstellend kan zijn in een door revolutie van zijn ankers losgeslagen samenleving. Als we dit creatief en consequent doen, zal blijken, dat dit een goede campagne is op weg naar de verkiezingen van 2007.

Door Henk van Rhee, directeur partijbureau ChristenUnie

Gepubliceerd in DenkWijzer 2004, 1