Berichten over globalisatie

Nog maar ruim vijftien jaar geleden zag de politieke en geografische wereld er heel anders uit dan nu. Onder president Gorbatsjov was de Sovjet-Unie langzaam maar zeker onder haar eigen gewicht bezweken. De Berlijnse Muur was al lang beklad maar uiteindelijk werd ze zelfs geheel ontmanteld. Economische sleutelwoorden waren 'marktwerking' en 'flexibilisering'. Kenmerk van de eerste periode na de val van de Muur was optimisme.

De integratie van allochtonen is, ondanks falend integratiebeleid, grotendeels geslaagd en dat is een prestatie van formaat van zowel de betreffende allochtone burgers als van de ontvangende samenleving. Zo luidt in een notendop de belangrijkste conclusie van de Tijdelijke Commissie Onderzoek Integratiebeleid. Onlangs verdedigde de commissie haar rapport ‘Bruggen bouwen’ in de Kamer en kreeg daarvoor lof. Wat heeft de commissie gezegd, hoe moet het nu verder met het integratiebeleid en wat is de eigen insteek van de ChristenUnie daarin? [1]

Waar houdt Europa op? Het is een vraag die, met het oog op de uitbreiding van de Europese Unie, al vele malen gesteld is. Toenmalig bondskanselier Kohl zei ooit, dat Europa ophoudt waar de gotische kathedralen uit het landschap verdwijnen. Met de kandidatuur van Turkije voor lidmaatschap in het verschiet lijkt een dergelijke opvatting echter een gepasseerd station. Maar welke criteria spelen bij beantwoording van deze gevoelige vraag nu een rol? Een korte verkenning.

Onrecht afkopen met geld, dat is wat veel politici lijken te doen in verkiezingstijd. Cors Visser vindt dat de huidige discussies over ontwikkelingssamenwerking de armsten niet ten goede komen. In deze verkiezingstijd vliegen de percentages en euro’s ons om de oren. Moet er 0,7 of 0,8% van het Bruto Nationaal Product naar ontwikkelingssamenwerking. VVD wil stoer doen, echt bezuinigen en terug naar de 0,7 %. Voor Balkenende die het sociale gezicht van zijn partij nog enigszins hoog wil houden is dat absoluut onbespreekbaar. Niemand mag aan zijn 0,8% komen.

Overheden zijn er niet om welvaart of welzijn voor ieder individu te garanderen, maar wel om de noodzakelijke randvoorwaarden te scheppen voor mensen en gemeenschappen om een goed leven te leiden, ook in Derde Wereldlanden.

Waarom we tolerant zouden zijn voor moslims in de Nederlandse samenleving.