Berichten over Karin de Geest

Ik krijg altijd een beetje jeuk als mensen waarschuwen voor “de” islam. Misschien omdat dit soort taal me doet denken aan die ene blonde politicus waar ik niet zo’n fan van ben. Maar het komt ook omdat mensen hiermee de indruk wekken dat de islam één groot, eng ding is dat ons bedreigt. En dat klopt niet.

Het klinkt zo mooi: oude of zieke mensen die niet naar een verpleeghuis hoeven, maar liefdevol worden verzorgd door een familielid. Maar laatst hoorde ik dat een mantelzorger die ik ken een burn-out heeft gekregen. En zij is niet de enige met problemen. Volgens schattingen is zeker een op de tien mantelzorgers overbelast. Veertig procent van de mantelzorgers van dementerenden wordt volgens onderzoek binnen twee jaar depressief.

Het was wel een beetje een teleurstelling, dat blanco stemmen. Ik had gehoopt dat er een apart vakje “ik breng geen stem uit” op het stemformulier stond, dat ik met gefrustreerde halen donkerrood in kon kleuren. Of nog beter: dat er een vakje stond: “Ik wil dit referendum helemaal niet.” Maar niks van dit alles; ik moest helemaal niets inkleuren en een leeg stemformulier in de stembus doen.

Ik ben een hartstochtelijk dierenliefhebber. Als klein meisje richtte ik al een club op voor mijn lievelingsdier, de kangoeroe. Mijn telefoon staat vol met foto’s van de golden retriever van mijn ouders. Natuurdocumentaires kijk ik liever niet, omdat ik zo’n medelijden heb met de beestjes die worden opgegeten door een roofdier.