Berichten over coalitie besprekingen

In de afgelopen vijftien jaar zat de ChristenUnie meer dagen wél dan niet in de regering. En ook lokaal is de ChristenUnie een gewilde coalitiepartner. Een verschuiving van de marge naar de macht. Gevaar van deze verschuiving is dat de partij niet langer de luis in de pels is, maar juist onderdeel wordt van de pels. Om dat te voorkomen moeten we investeren in lokale kwaliteitsjournalistiek.

De zoektocht naar een nieuwe coalitie is, zo is mijn ervaring, één van de spannendste momenten in een raadsperiode. Graag wil ik een paar tips geven voor deze periode.

Zomaar een snoepje pakken? Nee! ‘Mag ik nu TV kijken?’ ‘Nee, we gaan nu eten’. In je eentje de straat oversteken? Nee! We weten feilloos wat we kinderen moeten verbieden en voelen prima aan wanneer we ze moeten stimuleren en vrijlaten. 

Kunnen we deze insteek eens meenemen naar wat er gebeurt in de jeugdzorg? In de komende weken wordt onderhandeld over coalitieprogramma’s. Maak daarin afspraken om kleine hulpvragen af te remmen. Politici moeten ‘nee’ durven zeggen tegen ouders en professionals. 

Laat ik helder zijn. Ik ben voorstander van een overheid die transparantie en openbaarheid hoog in het vaandel heeft staan. Een overheid die verantwoording aflegt en informatie vrij toegankelijk maakt. En als de geheimhoudingsplicht wordt ‘misbruikt’, keur ik dat ten zeerste af. Maar het is ongezond om alles te willen weten.