Breed in het land wordt een roep gehoord. Een roep om nieuw politiek leiderschap, een nieuwe bestuurscultuur, een andere overheid. Een overheid met een menselijk gezicht, een overheid die de burger beschermt. Op papier ziet ons land er netjes en goed georganiseerd uit. We hebben een grondwet, en een parlement dat de regering controleert en medewetgever is. We hebben onafhankelijke rechters en een woud aan inspecties en andere
toezichthoudende organen. En toch kan het gruwelijk misgaan.

Na de Toeslagenaffaire en de verontwaardiging over de notitie
‘Omtzigt: functie elders’ klinkt een boodschap over 'barmhartig bestuur' bijna paradoxaal. Maar Bruins heeft een boodschap die verder reikt dan Den Haag. Zijn boodschap over een nieuwe bestuurscultuur gaat ons allemaal aan.