We leven in een tijd van onbehagen, waarin de burger van de politiek lijkt te vervreemden. De politieke elites en hun koersen worden uitgedaagd, en het gaat populistische leiders voor de wind.
Het is bovendien een tijd waarin actuele, wereldwijde problemen – rondom migratie, ongelijkheid, veiligheid en duurzaamheid – ook om lokale aandacht en oplossingen vragen. Daarvoor zijn niet alleen nieuwe oplossingsrichtingen nodig, maar ook een nieuw draagvlak.
Wat vergt dit van de leiders in de politiek en publieke instituties in deze tijd?