Voor christelijke politiek is de vrijheid van onderwijs altijd een centraal thema geweest. Iedere Nederlander moet onderwijs kunnen krijgen in overeenstemming met zijn eigen levensbeschouwing en de overheid moet dat financieel mogelijk maken. Onderwijs is immers van publiek belang.

Bovendien is onderwijs per definitie waardengeladen. Het onderscheid tussen 'neutraal', openbaar onderwijs enerzijds en niet-neutraal, religieus onderwijs anderzijds klopt niet. Alle kennen en handelen heeft levensbeschouwelijke vooronderstellingen. De actuele vraag is wel hoe we in deze tijd van liberale dominantie, versplinterde spiritualiteit en geïndividualiseerd geloof, de vrijheid van onderwijs vormgeven. Hoe kunnen we in deze tijd, bijna honderd jaar na de Schoolstrijd, ervoor zorgen dat ouders hun kinderen in overeenstemming met hun levensvisie kunnen laten onderwijzen?