Van welke kennis van jong-gepensioneerden kan Nederland gebruik maken? In ons land zijn nog steeds systemen operationeel van 25 jaar oud, 50 jaar oud of zelfs nog ouder. Denk daarbij aan infrastructuur als de Deltawerken, waterkeringen, bruggen en energieverdeelstations. Ook zijn er opslagplaatsen voor ‘mottenballen’, materieel van defensie en de marine, en nog veel meer andere goederen. Al die dingen samen vormden ooit het werkterrein van de gepensioneerden.

Hoe kunnen gepensioneerden dan worden ingezet? Als je bijvoorbeeld militair materieel wilt beoordelen op conditie (goed, redelijk, slecht) dan zou je dat prima kunnen laten doen door oud-militairen of oud-automonteurs. Oud-ingenieurs kunnen sluizen en dammen nalopen. Ook lassers, bouwvakkers, elektriciens en andere technici kunnen zich nuttig maken. Maar ook oud-managers en -ict’ers zouden zich verdienstelijk kunnen maken met het opstellen van plannen en het controleren van de uitvoering ervan. En dit is slecht een kleine greep van de mogelijkheden. Ik denk dat zeker een deel van de gepensioneerden met trots hun kennis over de oude tijd zal willen delen met de moderne medewerkers. Het enige offer dat gepensioneerden dan moeten brengen, zijn die paar dagdelen per week die dan niet gebruikt worden voor het aanharken van de tuin of het maken van fotoboeken van de kleinkinderen. Met een onkostenvergoeding zullen gepensioneerden al snel tevreden zijn.

Hoe gaan we dat regelen, ChristenUnie? Gaan gemeentehuizen een extra loket openen? Laten we zeggen het uitzendbureau voor gepensioneerden die vrijwilligerswerk zoeken in de nationale weerbaarheid?

Ik wil dus graag iets doen en ik ben niet de enige.

Marijn Hordijk, geboren in 1954 te Rotterdam, is gepensioneerd ICT’er met 37 jaar werkervaring.