Geweld leidt immers vaak tot meer geweld. Moeten we het niet anders aanpakken? Kan het niet via andere wegen? Moet de ChristenUnie in het verkiezingsprogramma wel pleiten voor meer geld naar defensie, als dat geld ook zo goed gebruikt kan worden in bijvoorbeeld de zorg of het onderwijs?

Het simpele antwoord is ja. Hoewel er heel veel valt te zeggen over dit onderwerp - bijvoorbeeld over de juistheid of onjuistheid van een oorlog starten of hoe je oorlog voert, maar dat valt buiten de toegestane lengte van deze column - heeft de oorlog in Oekraïne me doen inzien hoe doorslaggevend militaire inzet in de basis nog steeds is. Onze militaire kracht doet er toe, naast alle andere middelen die we hebben. Hoewel het ver van onze westerse belevingswereld afstaat, zijn er machthebbers voor wie grenzen, het zelfbeschikkingsrecht van staten of individuele mensenrechten niet heilig zijn. Die pakken wat ze pakken kunnen en altijd uit zijn op meer. Bij wie diplomatieke gesprekken of andere maatregelen niet voldoende zullen zijn. Die niet bang zijn om de grenzen op te zoeken, en in dit geval letterlijk. En die maar naar één soort recht luisteren: het recht van de sterkste.

Daar moeten we op voorbereid zijn. Daar moeten we toe bereid zijn, om daarop te antwoorden. Zelfs als ons dit veel gaat kosten. Oekraïne ligt nu in de frontlinie van niet alleen een oorlog, maar ook een ideologische strijd om vrijheid. Daarom ben ik blij dat het CU Verkiezingsprogramma aangeeft structureel te willen voldoen aan de NAVO norm voor Defensie-uitgaven.

Deborah Lassche is onderzoeker op het gebied van defensie en veiligheid. In 2018 volgde zij het Fellowsprogramma bij het WI.