Deze zomer werden hitterecords verbroken. Her en der stemt deze opwarming mensen toch wel wat pessimistisch. Opvallend genoeg geldt dat niet voor de meeste politici. Die blijven onbekommerd optimistisch. We hebben namelijk ‘het groenste kabinet ooit’! De regeringspartijen zijn tamelijk positief over wat de Nederlandse overheid aan verduurzaming kan bewerkstelligen, of overheden wereldwijd nu meedoen of niet, en of een wereldwijde bekering van de hebzuchtige mens nu plaatsvindt of niet.

'We moeten ons niet laten meeslepen in ‘een wereldbeeld van strijd’. Dat is levensgevaarlijk.' Deze hartekreet werd door het Nederlands Dagblad op 3 juni overgenomen. Maar in zijn strijd voor de rechtsstaat verliest Stefan Paas zich in eenzijdigheid, betoogt WI-directeur Wouter Beekers. 'Daarmee voedt hij het conflict waar hij zelf niet aan wil.'

Politieke partijen, waarom hadden we die ook alweer? Partijen leveren politici, verwoorden visies en vertegenwoordigen. Maar hé, doet Geert Wilders dat in zijn eentje ook niet allemaal min of meer? In zijn eenmanspartij mist Wilders in ieder geval één belangrijk dingetje: tegenmacht. En tegenmacht is toch wel van belang in een democratie. En voor tegenmacht is debat weer niet onbelangrijk. Jammer dat politieke partijen vaak moeite hebben een beetje debat toe te laten. En, laat ik het omwille van het debat maar even scherp zeggen, helaas mist ook de ChristenUnie een open debatcultuur.